جستجوی چهره‌ها

شرکت سولار روز (Solar Rose) یک شرکت سوئدیه که تو زمینهٔ نرم‌افزارهای تشخیص چهره کار می‌کنه می‌خواد با استفاده ازنرم‌افزار تشخیص چهره‌اش جستجوی چهرهٔ افراد رو اینترنت راه بندازه. اینطوری شما می‌تونید مثلاً اسم یک نفر رو به موتور جستجوی سولار روز بدید و اون براتون تصویرش رو میاره. خیلی تکنولوژی جالب و پیشرفته‌ایه. از جمله قابلیت‌های این نرم‌افزار شبیه‌سازی چهرهٔ فرد در زاویه‌های ۳ بعدیه. یعنی شما یک عکس ۲ بعدی (تمام رخ) رو به این نرم‌افزار می‌دید و این نرم‌افزار می‌تونه چهرهٔ فرد رو از نمای ۳ رخ به شما نشون بده. این قابلیت‌ها باعث می‌شه که بتونه چهرهٔ آدم‌های مختلف رو توی عکس‌های مختلف که از زوایای مختلف گرفته شده‌اند تشخیص بده. مثل این تصویر زیر:


توی تصویر بالا، این نرم‌افزار با استفاده از عکس ۲ بعدی (تمام رخ) که دریافت کرده بوده، چهرهٔ این فرد رو از نمای ۳ رخ شبیه‌سازی کرده. مثل اینکه کارش هم بد نیست و قشنگ تونسته تصویر رو بسازه. در هر صورت این شرکت گفته که به زودی این سرویس رو راه‌اندازی می‌کنه.
یادمه مایکروسافت هم یک پروژه به اسم فوتوسینت (Photosynth) راه‌اندازی کرده بود که توش با استفاده از یک مجموعه تصاویر مختلف از یک هدف، توپولوژی ۳ بعدی این هدف رو شبیه‌سازی می‌کرد. مثلاً تو از جنوب سی و سه پل توی اصفهان عکس گرفتی و من از شمال غربی و از یک فاصلهٔ دیگه و فلانی از شرق عکس گرفته. این عکس‌ها رو به photosynth می‌دیم و این برنامه می‌تونه به صورت ۳ بعدی ابعاد و ظاهر سی و سه پل رو شبیه‌سازی بکنه. پروژهٔ خیلی جالبیه و واقعاً کار سختیه. خودشون می‌گند که یکی از استفاده‌هاش می‌تونه توی تورهای مجازی باشه. اتفاقا اون پروژه هم قابلیت جستجو کردن روی عکس‌ها رو داره. مثلاً شما یک عکس از یک برج داری که نمی‌دونی مال کجاست. این عکس رو می‌دی به سرویس جستجوی photosynth. این سرویس با استفاده از قابلیت‌های این برنامه ابعاد و شکل ۳ بعدی این برج رو تشخیص می‌ده و توی یک سری پایگاه‌های دادهٔ مخصوص جستجوی photosynth دنبال محل‌هایی می‌گرده که دارای این شرایط باشند. و مثلاً‌ چند تا برجی که شبیه این برج هستند رو برای شما جواب میاره. این هم سایت رسمی این پروژهٔ مایکروسافته.
به نظر من پردازش تصویر (image processing) یکی از جالب‌ترین مباحثیه که می‌شه روش کار کرد. دنیای ایده‌ها و توانایی‌هاست.

اما در مورد این پروژهٔ سولار روز کمی بحث و حدیث در جریانه. چند تا مؤسسهٔ حامی حقوق شهروندان توی اروپا نگران هستند که این قابلیت‌ها به حریم خصوصی مردم وارد بشه. مثلا یک نفر چند تا عکس خصوصی از خودش یا خانوادش رو روی فلیکر بالاگذاری (آپلود) کرده و حالا یک فرد سوم می‌تونه این تصاویر رو با تصاویر دیگه تطبیق بده (با کمک این نرم‌افزار) و اطلاعات شخصی کسایی که توی عکس بودند رو دربیاره (تا اینجای کار که جون می‌ده واسه قاتل‌های زنجیره‌ای!). یا مثلا صحبتی که می‌شه اینه که می‌گند ممکنه برخی از افراد با خیال راحت از اینکه کسی نامشون رو نمی‌دونه توی یک سری تجمعاتی شرکت می‌کنند، که خیلی از طرف اطرافیان مورد پسند نیست (مثلاً گروه‌های همجنسگرا و ...). کسی که توی یک همایش همجنسگرایان شرکت می‌کنه ممکنه (دارم تأکید می‌کنم که ممکنه) اگر احتمال می‌داد که بعداً نامش فاش می‌شد هیچ‌وقت توی اون همایش شرکت نمی‌کرد، حالا باید بیشتر از گذشته احتمال بده که نامش فاش خواهد شد. چون کافیه یک تصویر از اون همایش پیدا بشه که این فرد توشه و به راحتی نام و نشانی‌اش در دسترس خواهد بود. این مباحث نگرانی سازمان‌های حامی حریم خصوصی شهروندان رو برانگیخته. شاید هم خیلی بی‌ربط نباشه این نگرانی. شاید استفادهٔ‌ واقعی این نرم‌افزار و موتور جستجو برای نیروهای پلیس و ... مناسب باشه.