ژن‌های خطرناک

یک تیم تحقیقاتی ژنتیک دارند سعی می‌کنند ژن‌هایی رو توی محیط آزمایشگاه کشف کنند که توی محیط طبیعی وجود ندارند. این تیم تحقیقاتشو بر اساس این نظریه دنبال می‌کنه که ژن‌هایی می‌تونند وجود داشته باشند که به علت خطرناک بودنشون، توی محیط طبیعت یافت نمی‌شند. اما می‌شه توی محیط آزمایشگاه اون‌ها رو کشف کرد. قراره روی این زمینه سرمایه‌گذاری بشه و ببینند می‌تونند فرانکشتاین بازی دربیارند یا نه. البته بیشتر از اینکه شبیه فرانکشتاین باشه، شبیه داستان بازی (وفیلم) دوم (Doom) می‌مونه. ایدهٔ اینکه یک سری از ژن‌ها اونقدر خطرناکند که طبیعت هوشمند به اون‌ها اجازهٔ زندگی نمی‌ده یک کمی یک جوریه. یعنی این ژن‌ها اونقدر خطرناک هستند که حتی حیات خودشون روبه مخاطره می‌ندازند. اینکه این دانشمند‌ها می‌خواند این ژن‌ها رو کشف کنند شبیه کسایی می‌مونه که می‌خواند برند توی یک غار تاریک برای پیدا کردن یک اژدهای مخوف. هم برای خودشون خطرناکه و متأسفانه برای کل بشر. فرض بگیریم بتونند این ژن رو پیدا کنند. کی می‌تونه تضمین کنه که قرار نیست باهاش بشر بدبخت بشه؟ کافیه پیداش کنند تا تخریب دنیا (همین اندازه‌ای هم که ازش مونده) شروع بشه. دعوا بر سر ریاست بر دنیا! من در موردش کمی نگرانم. آخه از یک ژن به این خطرناکی چه استفادهٔ صلح آمیزی می‌شه کرد؟ شاید بشه تحت کنترل درآوردش و ازش برای نابود کردن سلول‌های سرطانی استفاده کرد. البته این در بهترین حالتشه‌ها. هر چی باشه توی اینکه شمشیر دو لبه است شکی نیست.